APK w ubezpieczeniach grupowych to szansa czy tylko obowiązek?

31 lipca, 2023

Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 roku o dystrybucji ubezpieczeń wprowadziła obowiązek zbadania przed decyzją Klienta jego wymagań i potrzeb. Jak ten przepis wpływa na działalność brokera w zakresie ubezpieczeń grupowych na życie?

Najpierw teoria

Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń w artykule 8 ust. 1 wskazuje, że przed zawarciem umowy ubezpieczenia lub umowy gwarancji ubezpieczeniowej dystrybutor ubezpieczeń określa, na podstawie uzyskanych od klienta informacji, jego wymagania i potrzeby oraz podaje w zrozumiałej formie obiektywne informacje o produkcie ubezpieczeniowym, w celu umożliwienia klientowi podjęcia świadomej decyzji. Przepis określa kto (dystrybutor ubezpieczeń), co musi uczynić (określić wymagania i potrzeby). Inny przepis przytoczonej wyżej ustawy informuje, że dystrybutorem ubezpieczeń jest również broker ubezpieczeniowy, zatem i na nim spoczywa obowiązek przeprowadzenia analizy potrzeb (art. 4 ust. 4 ustawy o dystrybucji ubezpieczeń).

W tym stanie rzeczy przy działalności brokerskiej pojawiają się zasadnicze pytania – czy przeprowadzać analizę potrzeb jedynie celem spełnienia obowiązku ustawowego, czy jednak oprócz poszanowania prawa, pójść dalej poświęcając czas na wypracowanie narzędzi, które pozwolą faktycznie dociec czego oczekuje od nas Klient? Zdecydowanie wybieram drugą odpowiedź.

Potem praktyka

Z perspektywy brokera ubezpieczeniowego uważam, że mimo znacznie większej ilości produktów i klauzul, analizę potrzeb Klienta łatwiej jest przeprowadzić przy ubezpieczeniu mienia niż „grupówki”. Powód? Decyzyjność. Zarząd firmy lub wyznaczone przez niego osoby, mogą przedstawić nam wszystkie informacje potrzebne do przygotowania odpowiednich rozwiązań oraz udzielić odpowiedzi na ważkie pytania: jak zakres ryzyka produkcyjnego, logistykę, kierunki rozwoju czy założenia finansowe.

W ubezpieczeniach grupowych na życie, najtrudniejszym zadaniem dla brokera jest zdefiniowanie samej potrzeby – mamy do czynienia z dużą grupą ludzi, o różnym spojrzeniu na to, jaki kształt powinno mieć ICH ubezpieczenie. Na starcie pojawia się pytanie o wiek pracowników. Na każdym etapie życia oczekiwania względem zakresu ubezpieczenia będą inne. W ramach jednego pracodawcy spotykamy się z osobami pełniącymi skrajnie odmienne prace na różnych stanowiskach od operatorów maszyn, po księgowość, gdzie ryzyko związane z wykonywanym zawodem jest zupełnie inne. Ciekawym zagadnieniem jest tworzenie programów ubezpieczeniowych w ramach różnych grup zakupowych, gdzie ww. problemy powielają się w ramach kilku zakładów pracy. Bezspornie (jak zawsze) istotne są też pieniądze. Jak więc skonstruować dobre ubezpieczenie, tak aby cena nie odstraszała?

Odpowiedź? Broker

Odpowiedzią na wszystkie wyżej wymienione pytania jest współpraca z brokerem ubezpieczeniowym w procesie przygotowywania programu ubezpieczenia dla pracowników. Obowiązkiem brokera jest mieć wypracowane narzędzia, pozwalające na precyzyjne badanie potrzeb pracowników i wskazanie odpowiednich rozwiązań produktowych dostępnych na rynku, które mogą odpowiedzieć na najbardziej skomplikowane potrzeby wymagającego Klienta. Nawet bez ustawowego obowiązku, APK jest podstawowym źródłem wiedzy dla brokera w procesie obsługi i w mojej opinii jest to niezbędny atrybut do prawidłowego wykonywania naszej pracy.

artykuł opublikowany w tygodniku Gazeta Ubezpieczeniowa nr 30/2023 (1255)

Mateusz Narzyński

specjalista ds. ubezpieczeń życiowych
broker ubezpieczeniowy

POWRÓT

Orkiestra płaci, a ubezpieczyciele grają dalej

8 maja, 2023

31 finał WOŚP zagrał pod hasłem „Chcemy wygrać z sepsą!”. Ostatniego dnia marca orkiestra ogłosiła ostateczny wynik zbiórki – 243 259 387,25 zł.

Skąd pomysł aby zająć się akurat tym schorzeniem?

Sztab WOŚP powołuje się na dane WHO, z których wynika, że na sepsę w 2017 roku zachorowało na świecie prawie 50 milionów ludzi, a 20% z nich zmarło. To tak jakby codziennie znikało Zakopane. Problem jest poważny, a sama choroba nie jest zbyt często wymieniana jako potencjalne zagrożenie dla naszego zdrowia. Dlaczego tak ciężko jest ją wyleczyć? Powodem jest gwałtowność „rozlewania się” stanu zapalnego po całym ciele. Najważniejsze przy leczeniu sepsy jest jej wykrycie we wczesnym stadium (m.in. na to WOŚP zbierała fundusze), oraz jak najszybsze podanie antybiotyków.

Mnie nie dotyczy

Trudno jest oszacować ryzyko ubezpieczeniowe związane z zachorowaniem na sepsę. Nie ma tu powiązania z chorobami dziedzicznymi, stylem życia, czy czynnikami, które są brane pod uwagę przy taryfikacji ofert grupowego ubezpieczenia na życie – specyfika zakładu pracy, czy wykonywany zawód. Ofiarami sepsy są w przeważającej większości osoby po skomplikowanych operacjach chirurgicznych, pacjenci z osłabioną odpornością po przeszczepach narządów, kobiety po porodach lub ofiary wypadków samochodowych. Jednakże do poważnego zakażenia może dojść również od spraw pozornie błahych, jak usunięcie zęba czy zapalenie ucha.

Jak ubezpieczenie grupowe na życie może pomóc?

Ubezpieczyciele życiowi posiadają w swojej ofercie ryzyko zachorowania na sepsę przy ochronie związanej z poważnymi chorobami ubezpieczonego. Z punktu widzenia brokera ubezpieczeniowego, który stara się dobrać dla Klienta jak najlepszą ochronę, problemem może okazać się sam fakt, że większość towarzystw posiada zachorowanie na sepsę tylko w rozszerzonych katalogach poważnych zachorowań. Dla takiej ochrony należy wykupić szerszy zakres ciężkich chorób, co oczywiście rzutuje na składkę. Należy sobie zatem zadać pytanie, czy choroba która uznawana jest za jednego z głównych „morderców” nie powinna znaleźć się w podstawowej ochronie ubezpieczeniowej, obok takich schorzeń jak nowotwory, udary czy zawały.

Diabeł tkwi w szczegółach.

Kolejny problem stanowi ilość różnic między definicjami sepsy w OWU. Pierwszym rzucającym się w oczy kryterium, od którego zależy wypłata świadczenia, jest sama przyczyna jej wystąpienia.

Prawie 80% przypadków sepsy jest spowodowanych bakteriami. W konsekwencji niektóre towarzystwa ograniczają swoją definicję przyczyny zachorowania jedynie do tego czynnika. Co więc w sytuacji kiedy sepsę u ubezpieczonego wywołają wirusy lub grzyby? Pracownik ubezpieczony w firmie z tak wąską definicją, będący np. na wyjeździe służbowym w Afryce Zachodniej, u którego sepsa zostanie spowodowana gorączką krwotoczną wywołaną przez wirusa Ebola, może się zdziwić.

Różnice w definicjach skupiają się też na takich aspektach, jak ilość zarażonych organów (niektórzy płacą za jeden inni za dwa i więcej), dla niektórych towarzystw wystarczające jest poświadczenie ze szpitala, a dla innych musi być to oddział intensywnej terapii.

Płacą czy nie płacą?

Reasumując, jako osoby zajmujące się ubezpieczeniami na życie, powinniśmy szkolić siebie i Klientów z wiedzy na temat chorób, które najczęściej mogą nam zagrażać, a jak pokazuje omawiana choroba, nie zawsze wszystko jest jasne i oczywiste. Natomiast ubezpieczyciele mogliby z sepsy zrobić standard w swojej ofercie.

artykuł opublikowany w tygodniku Gazeta Ubezpieczeniowa nr 18/2023 (1244)

Mateusz Narzyński

specjalista ds. ubezpieczeń życiowych
broker ubezpieczeniowy

POWRÓT